Het past bij wie ik ben en wil zijn
Het past bij wie ik ben en wil zijn
Dajana Nišić (27) werd als dochter van Bosnische ouders geboren in Spijkenisse. Op haar vierde verhuisde het gezin naar Terneuzen en zelf woonde door de jaren heen onder meer in wereldsteden als Praag en Berlijn. Sinds 2022 is ze terug in Terneuzen. Naast haar werk zet ze zichzelf ook in als vrijwilliger bij Stichting Dierenasiel Zeeuws-Vlaanderen én als Taalmaatje bij aan-z. “Ik wil graag iets kunnen betekenen voor andere mensen én dieren, dus dat past prima bij wie ik ben en wil zijn als persoon.”
“Ik werk doordeweeks als HR-adviseur bij Dethon en zij hebben een samenwerking met aan-z. Via hun website zag ik dat ze vrijwilligers zochten als Taalmaatje. Dat leek me wel wat en zo ben ik eerst in gesprek gegaan om te kijken of het bij me zou passen. Ik ben een sociaal persoon en dit was wel wat ik zocht. Anderen helpen met het leren van de Nederlandse taal. Dat doe ik nu sinds vorig jaar en het bevalt heel goed. Ik ben jong en heb geen gezin, dus ideaal om een stuk vrije tijd met vrijwilligerswerk te vullen. Ik ben graag bezig en het geeft me voldoening om anderen te kunnen helpen.”



Als Taalmaatje is ze gemiddeld zo’n anderhalf uur per week betrokken bij haar ‘maatje’, in dit geval een dertiger die op het Scalda Nederlandse les volgt. “Erg leuk om te doen en om hen op meerdere manieren de Nederlandse taal te leren en daarin wegwijs te maken. We praten over alledaagse onderwerpen, wandelen door de stad, gaan naar de winkel en probeer zo met voorbeelden hem Nederlands bij te brengen op een ongedwongen manier. Superleuk en je bouwt ook een vertrouwensband op met iemand. Bovendien vul je bij iemand soms een stukje eenzaamheid in door de sociale interactie.”
Naast dat Dajana graag mensen helpt als vrijwilliger, is ze ook elke zondagochtend zo’n drie uur te vinden in het Terneuzense dierenasiel. “Het is mooi om iets te kunnen betekenen voor anderen, zowel mens als dier. Daar haal ik veel genoegdoening uit en het vult ook mij vrije tijd op een mooie manier in. Als Taalmaatje én bij het asiel voel ik me op mijn plek en dat hoop ik nog wel een aantal jaartjes te kunnen volhouden.”
Dit interview is afgenomen door Ervaar Terneuzen.