Robin: “We zijn iedere week aanwezig om de jongeren te ondersteunen bij praktische vragen en mentale of emotionele struggles. We gaan bijvoorbeeld met een jongere naar buiten zodat hij of zij rustig zijn verhaal kan vertellen. Of we gaan de gymzaal in om te boksen, als er even stoom afblazen moet worden.”

Peter: “We fungeren echt als vertrouwenspersoon. We geven de jongeren één-op-één aandacht. Waar docenten hun aandacht moeten verdelen, kunnen wij jongeren die persoonlijke aandacht wel geven. Het is heel mooi dat de school de leerlingen ook die ruimte gunt.”

Weten de leerlingen de jongerenwerkers te vinden?

Dirk-Jan: “Ja, ze worden zeker gevonden. Doordat Robin en Peter alle eerstejaars klassikaal weerbaarheidstraining hebben gegeven, zijn ze vertrouwde gezichten. Daarnaast zorgen ze er zelf voor dat ze zichtbaar zijn. Op de eerste schooldag na de zomervakantie waren ze aanwezig om de leerlingen een goede start te wensen. In de pauzes mengen ze zich tussen de leerlingen voor een praatje of een potje tafelvoetbal. Dat werkt goed!” Peter: “Sommige jongeren kennen we van de basisschool.
Het is voor hen fijn om ons te zien op hun eerste schooldag.” Dirk-Jan: “Ja, dat merk je wel. Dan hoor je: ‘Hé, zijn jullie hier ook al!’. Dat geeft een veilig gevoel.”

Peter: “In het begin gingen we alle klassen langs om te laten zien dat we er zijn. Nu is het voor iedereen bekend dat weer op woensdagochtend zijn.” Robin: “Wat ook goed werkt is dat de docenten ons een seintje geven als ze de indruk hebben dat een leerling onze aandacht kan gebruiken.”

Hoe worden de jongerenwerkers ontvangen door de leerlingen tijdens de pauzes?

Peter: “Sommigen zitten op hun telefoon en willen niet gestoord worden. Anderen vinden het fijn om even één-op-één contact te hebben of om een potje te tafelvoetballen of tafeltennissen. Het is echt maatwerk. Iedere leerling is anders.”

Wat is het mooie van werken in het speciaal voortgezet onderwijs?

Peter: “Je bouwt echt een relatie op met de jongeren omdat ze één-op-één aandacht fijn vinden. Binnen het reguliere onderwijs is het lastiger om contact met de jongeren te maken.” Robin: “De jongeren binnen het speciaal onderwijs zijn heel enthousiast. Ze vinden het écht leuk om weerbaarheidstraining te krijgen.” Dirk-Jan: “Onze leerlingen zijn wat schuwer als het gaat om een nieuw gezicht, maar áls je contact hebt, dan kan je echt impact maken in het leven van een jongere. Je moet eerst in de relatie investeren.”
Robin: “Ja, het is belangrijk om eerst hun vertrouwen te winnen. En het vertrouwen niet schaden, want dan is het klaar. Dan ben je ze kwijt.”

Wat was het afgelopen schooljaar een succesverhaal?

Dirk-Jan: “Ze hebben één van de leerlingen in contact gebracht met een verslavingsexpert, die de jongen heeft begeleid in het afbouwen van blowen. En Robin heeft een jongen begeleid in het solliciteren naar een bijbaantje. Hij ging zelfs mee naar het sollicitatiegesprek, waar de leerling ook is aangenomen. Dat zijn mooie voorbeelden waarin de jongerenwerkers heel betekenisvol zijn in het leven van de leerlingen.” Robin: “Dat is voor mij ook een mooie ervaring geweest. En dat één van de brugklassen veel meer naar elkaar is toegegroeid vanwege de weerbaarheidstraining.” Peter: “De ouderavond was ook een succes. We werden enthousiast ontvangen door de ouders.”
Dirk-Jan: “Sowieso de voorlichtingen die jullie geven spreken aan omdat jullie een relatie hebben opgebouwd met de leerlingen. Dan komen de ouders vanzelf. Het is gewoon een goede match. Jullie stellen je op een manier op die als zeer prettig wordt ervaren, zowel door leerlingen als door collega’s. Dan ziet een samenwerking er zo uit. En de weerbaarheidstrainingen zijn een aanwinst. De mentor kan daar in de klas weer op verder borduren. Dat is voor mij echt een kwaliteitsslag die we vanuit deze samenwerking hebben kunnen waarmaken!”